دومین مطالعه انسانی اثرات مصرف روزانه سه خرما شیره دار (مرحله رام کردن) را به مدت 16 هفته در بین 100 بزرگسال بحرینی مبتلا به دیابت 39 مرد و 61 زن؛ گروه درمان و گروه کنترل که خرما مصرف نکردند، ارزیابی کرد.
این کارآزمایی تصادفی‌سازی شده، کنترل‌شده و مطالعه با بازوی موازی، بهبود قابل‌توجهی را در گروه تاریخ در سطح کلسترول پلاسما تقریباً پنج درصد از سطح پایه، همراه با روند کاهش LDL-C گزارش کرد.
با این حال، هنگامی که گروه درمان با گروه کنترل مقایسه شد، نتایج به معنی آماری نبود، و نشان می‌دهد که بخشی از کاهش کلسترول ممکن است صرفاً به دلیل مشارکت در پروژه، مستقل از مصرف خرما باشد.
سایر محدودیت ها شامل عدم جزئیات در مورد وزن واقعی خرماهای ارائه شده و توزیع کلی درشت مغذی ها و کمیت جیره ها می باشد.
در مجموع، گزارش‌های بالا نشان می‌دهند که خرما می‌تواند نشانگرهای سلامت قلب و عروق، به‌ویژه سطوح لیپید پلاسما، شاخص‌های استرس اکسیداتیو و التهاب، و سلول‌های پیش ساز در گردش را بهبود بخشد.
این نتایج عمدتاً از مدل‌های آزمایشگاهی و حیوانی هستند که ممکن است به عنوان مدل‌های پیش بالینی مفید باشند. متأسفانه، تفاوت‌ها در طراحی مطالعه، مقدار و ترکیب خرماها یا عصاره‌های آزمایش‌شده، و فقدان جزئیات در مورد گروه‌های کنترل، نمی‌تواند ویژگی را ارائه دهد و توانایی نتیجه‌گیری در مورد مکانیسم‌ها و کاربردها را برای انسان محدود می‌کند.
انتخاب یک آیتم کنترل هنگام بررسی اثرات قلبی عروقی محصولات یا عصاره خرما مهم است، زیرا کنترل ها می توانند مقادیر قابل توجهی از ترکیبات زیست فعال داشته باشند که به طور بالقوه می توانند بر عملکرد قلبی عروقی تأثیر بگذارند.
پلی فنول ها از جمله گروه های مورد مطالعه فیتوکمیکال های غذایی در رابطه با سلامت عروق هستند و زیر گروه های فلاوانول ها، آنتوسیانین ها و پروآنتوسیانین ها مورد توجه ویژه قرار گرفته اند.
مصرف غذاهای غنی از فلاوانول و PAC و عصاره های غذایی از توت فرنگی، زغال اخته و کاکائو بهبودهایی را در نشانگرهای عروقی نشان داده است که با نشانگرهایی نشان دهنده بهبود سلامت قلب و عروق هستند. مکانیسم‌های مولکولی متعددی به اثرات فیزیولوژیکی فلاوانول‌ها کمک می‌کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.