استفاده از کود ورمی کمپوست غنی شده برای ساخت هوش مصنوعی با حملات سایبری کشنده

دنیس پوگ، یک باستان شناس تاریخی و مدیر سابق باستان شناسی در املاک مانت ورنون واشنگتن، توضیح می دهد: «در یکی از نامه های خود، می گوید: «برای موفقیت ایالات متحده، ما باید کشاورزان بهتری شویم.»

از نظر واشنگتن، کشاورزی به همراه کود ورمی کمپوست غنی شده بهتر شامل مراقبت فعال از خاک از طریق تناوب زراعی و اصلاح خاک بود.

واشنگتن به طور مشهوری از گل رودخانه پوتوماک به عنوان کود استفاده کرد به گفته پوگ، نتایج فاجعه بار بود. اما او در نهایت روی کمپوست به عنوان تقویت کننده خاک ترجیح داد.

همانطور که در کتاب «کشاورز عملی جان اسپوریر» آمده است، واشنگتن به کارگران مزرعه خود دستور داد: «همه زباله‌ها را از هر نوع و نوع خانه‌ها با خاک یکسان کنید و بتراشید و آن‌ها را در استرکوری بیاندازید».

استرکورری مخزن سرگینی که به صراحت برای کمپوست طراحی شده است – مستقیماً روبروی اصطبل قرار داشت تا انتقال کود به توده کمپوست را آسان کند و مرکز عملیات کمپوست واشنگتن بود.

پوگ که حفاری مخزن سرگین واشنگتن را در حین کار در مونت ورنون نظارت می‌کرد، می‌گوید که این سازه که در گوشه خانه اصلی قرار دارد، بدون شک برای تامین کمپوست باغ مورد استفاده قرار می‌گرفت.

واشنگتن عشق خود به کمپوست را با آرتور یانگ، ناشر انگلیسی Annals of Agriculture، که اغلب با او مکاتبه می کرد، در میان گذاشت. به گفته پوگ، واشنگتن و یانگ پیشتاز یک رویکرد آزمایشی و جدید در کشاورزی بودند و به گرمی از کمپوست سازی استقبال کردند.

امروزه کمپوست‌کنندگان اهمیت اختلاط کربن و محصولات نیتروژن را درک می‌کنند – بهترین نسبت کربن به نیتروژن 30 قسمت کربن به 1 قسمت نیتروژن است – اما کشاورزان دوران استعمار این را درک نکردند.

واشنگتن و یانگ هر دو تلاش کردند تا توده های کمپوست خود را کامل کنند، و یانگ آزمایش ها و خطاهای خود را در سال 1779 به طور علنی در سالنامه ها بازگو کرد.

تولید کمپوست با انقلاب آمریکا به پایان نرسید. با این حال، مانند کشاورزی به طور کلی، استراتژی های کمپوست از عملیات کشاورزی کوچک به تاسیسات در مقیاس صنعتی تغییر کرده است.

این انتقال در اوایل دهه 1850 آغاز شد، زمانی که استفان هویت و پسران، از نیو کنعان، کانکتیکات، بیش از 200000 ماهی و 17500 بوشل کود را در یک فصل کمپوست کردند. ادوین هویت، احتمالاً یکی از پسران، در مورد این استراتژی گفت: “با این کود، مهم نیست که خاک چقدر فقیر باشد، چاودار به اندازه یک انسان در گهواره خواهد بود.”